Sultan Abdülaziz Han ordu ve donanmaya çok önem vermiş, bunun için emek ve para harcamıştı. 1876’ya gelindiğinde devlet çok güçlü bir kara ordusu ile 25 civarında zırhlı savaş gemisine sahip oldu. Ayrıca bu dönemde Avrupa’dan gelen tren hattı Edirne üzerinden İstanbul-Sirkeci’ye getirilirken Anadolu’da da tren hatlarının inşasına başlandı.
Köklü altyapı faaliyetleri ve güçlü bir ordunun kurulması İngiltere, Fransa ve Masonları oldukça rahatsız etmişti. Bu sebeple dış güçler “Yeni Osmanlılar” olarak tanınan muhalefeti her yönden teşvik edip desteklediler. Bernard Lewis’in ifadesiyle 1865’te gizli bir örgüt kurmuş olan Yeni Osmanlılar, İtalyan Carbonari Mason teşkilatına bağlıydılar ve meşrutî bir idare kurmayı hedeflemişlerdi.
Muhalifler çıkardıkları Muhbir, İbret ve Hürriyet gibi gazeteler aracılığıyla toplumun en aktif kesimi olan subay ve talebeleri yanlı haberlerle zehirleyip Sultan’a karşı kışkırtıyorlardı. Dillerine en çok doladıkları konular ise devletin iyi yönetilmediği, paraların israf edildiği ve devletin büyük bir borca sokulduğu idi.
