Şehzâde Mehmed Edirne’deki “Hünkâr Evi”nde dünyaya geldiği zaman, onu sıra­dan bir şehzâde olmaktan çıkarıp çağları kucaklayacak bir fatih yapacak temel şart­ların hemen hemen tamamı hazırdı. Ona, asırla­rın gayretiyle hazırlanmış sihirli iksiri yudumla­yıp hazmetmek, zamanla bunlara Allah vergisi dehâsını katıp kendini ve çağını aşmak kalıyor­du. Çok çalışmalı, çabuk öğrenmeli, vaktinden önce her bakımdan büyüyüp muhteşem fetih yürüyüşünü başlatmalıydı.

Büyük görev ilk safhalarda yine annenin­di. “Evlât annenin göstergesidir” deyişini hayat prensiplerinin vird-i zebânı yapan annesi, “iyi kadın” olma hasletine annelik şuurunu da ka­tarak yücelmişti. Hiç şüphesiz, Şehzade Meh­med’in kulağına Peygamber (sas) müjdesini ilk fısıldayan annesidir. Mukaddes hedefini ve aslî vazifesini dem dem ruhuna nakşedenlerin ba­şında yine o gelir. Ondan sonra sırasıyla babası, çevre ve eğitim müesseseleri devreye girer. Ve bunlar topyekûn devreye girdiğinde, “model insan”, “cevher in­san”, “abide şahsiyet” dediğimiz örneği ortaya çı­karırlar.

 Devamı Derin Tarih Mayıs Sayısında…