Eskiden Anadolu’da düğün davetleri, katılması beklenen kişilere gönderilen “okuntu” aracılığıyla yapılırdı. Okuntu; şeker, buğday, mum, mendil, havlu, çorap ya da bir kalıp sabun gibi küçük hediyelerden oluşur ve davetlilere özel bir armağan sunma anlamı taşırdı. Zamanla bu zarif gelenek yerini basılı davetiyelere bıraktı; bugün ise davetiyelerin yerini e-posta ve dijital kartlar almaya başladı.
