Bursa’da melami meşrep bir hayat sürerken halk onu Somuncu Baba, Etmekçi Koca veya “Deli Etmekçi” diye tanır. Ne veli, ne de geçmişinde büyük medreselerden icazet almış bir müderris olduğu bilinir. Ne var ki bu gizlenme hali uzun sürmeyecektir. Onun kendini gizleyen bir veli olduğunu sokaklarda dolaşan bir meczup fark eder.
Somuncu Baba’nın sırtındaki heybeye somunları koyup sokak sokak dolaşarak kimine parasıyla, kimine bedava dağıttığı bir gün meczup önüne geçerek, “Unun ve ekmeğin ardına saklanırım sanma! Ben seni bilirim” der. Somuncu Baba kendi halinden haberdar olan deliye bir somun verir ve “Afiyet yahu! Al şunu ye. Sus. Sakın kimseye deme” sözleriyle uyarır.
Deli, somunu alıp uzaklaşırken geriye döner ve şöyle seslenir: “Bu saklanma hali uzun sürmeyecek. Yakında sırrın ortaya çıkacak!”
