“Sağ Kolumu Kaybettim. Zararı Yok, Sol Kolum Var”
Tarihimizin destanî sayfalarından Çanakkale Zaferi’nin öyle kahramanları var ki, bir mektubun satırlarında ya da bir derginin sayfalarında unutulup gitmiş.
Kadir oğlu Mehmed Çavuş da zaferin unutulan kahramanlarından. 1891’de Denizli’nin Çivril ilçesinin Madenler köyünde doğar. Ailesi Yörük olduğundan önce Afyon Dinar’ın Seydimelik, daha sonra da Bülüçalan köyüne gelirler.
Kadir oğlu Mehmed askerlik çağına geldiğinde Balkan Harbi’ne katılır, sonra memleketine döner. 1. Dünya Savaşı başlayıp seferberlik ilan edildiğinde 1. Kolordu 1. Tümen 70. Alay 3. Tabur emrine verilir ve savaş öncesinde İstanbul’da talim görür. 14 Mayıs 1915’te 70. Alay’ın Çanakkale’ye hareket etmesi emredilir.
25 Mayıs 1915’te Galata rıhtımında hareketine yarım saat kala İngiliz E 11 denizaltısı, alayın bindiği Karadeniz vapuruna bir torpil atar. Neyse ki vapura değil, hemen önündeki bir Alman şilebine isabet eder. Alay vapurdan indirilerek Galata limanından Bakırköy’e doğru yayan, oradan da Uzunköprü’ye trenle gider. Ardından 7 Haziran 1915’te Akbaş Limanı’ndan vapurla Çanakkale’ye geçip Kumkale’de tahkimat kurar.
70. Alay, 27/28 Haziran 1915’te Çanakkale’den vapurla Kilye Limanı’na, oradan Sarafim Çiftliği’nden geçerek Behramlı köyünün altındaki Kiremitlidere’de Güney grubunun emrine girer. Birliğin 1. Tümen Komutanı Cafer Tayyar (Eğilmez), 70. Alay Komutanı Yarbay Vasıf Bey, 3. Tabur Komutanı Bnb. Reşad (Çiğiltepe)’dır. (Vasıf Bey Çanakkale’den sonra Kafkas Cephesi’nde Oğnut sırtlarında, Reşat Bey de Başkomutanlık Meydan Muharebesi’nde Çiğiltepe’de şehit olmuştur.)
Devamı Derin Tarih Mart Sayısında…
