Mehmet Âkif Ersoy’un 1911-33 yılları arasında yayımladığı yedi kitabının 1944 yılında tek bir kitap halinde, Latin harfleriyle basılması suretiyle oluşan Safahat, yazıldığı dönemin sosyal sorunlarını, tarihî ve dinî meselelerini ele alan manzum eserlerden ibarettir. İlk kitabın yayımlandığı 1911’den sonra diğer kitaplar “İkinci Kitap”, “Üçüncü Kitap” diye adlandırılmıştır. Safahat adı altında bir araya gelen diğer kitaplar sırasıyla şunlardır: Safahat (1911), Süleymaniye Kürsüsünde (1912), Hakkın Sesleri (1913), Fatih Kürsüsünde (1914), Hatıralar (1917), Âsım (1924), Gölgeler (1933). Safahat, Birinci Kitap, “Evlâdım Mehmed Ali’ye yâdigâr-ı vedâdımdır” ithafıyla başlar (Hicaz Valilerinden Müşir Ratip Paşa’nın oğlu Mehmed Ali, Mehmet Âkif’in talebesi ve evine kadar giderek özel ders verdiği, ilme meraklı, içinde bulunduğu maddî varlığa rağmen o varlığın verdiği adabsızlığa meyletmeyen, çalışkanlığına ve hafızasına hayran olduğu bir öğrencisidir ve çok genç yaşta vefat etmiştir).01
İlk Latin Harfli Baskıdan Bugüne Safahat’ın 74 Yıllık Yayım Süreci
