Lloyd George’un 6 Aralık 1916’da Başbakan olmasıyla İngilizler Sina cephesinde strateji değişikliğine gittiler ve Kudüs’ün alınması için Filistin cephesini güçlendirmeye karar verdiler. Zira Bağdat’ın 11 Mart 1917’de düşmesi İngiliz hükümetini yüreklendirmişti. Savaş komitesinde Irak ve Hindistan’dan gönderilen yeni birliklerle Filistin cephesinin güçlendirilmesi hususu görüşüldü. Çıkan karara göre harekâtın hedefi Kudüs’ü işgal etmekti.
İngilizler bölgede üçüncü defa büyük bir saldırıya hazırlanıyorlardı. Bu süreçte İngiliz İstihbarat Servisi’nin Yahudi kökenli casuslardan yararlandığı bilinmektedir. Ayrıca ABD istihbarat elemanları ve yerel casusluk örgütlerinin yardımlarıyla “İsrail’in geleceği hiçbir zaman engellenemeyecektir” (“Netzach Israel Loshakere”) sloganına uygun olarak bölge işgale hazırlanacaktı. Böylece İngiltere, Fransa ile 16 Mayıs 1916’da imzalanan Sykes Picot Anlaşması’nı uygulama, Suriye’yi ele geçirerek Fransa’nın Hıristiyan Araplar üzerindeki etkisini artırma, Filistin’i işgal ederek Yahudilere verdikleri yurt edinme ve bir Yahudi devleti (İsrail) kurulmasını destekleme sözünü yerine getirmek amaçlanıyordu.
Bu arada dünyada birtakım değişiklikler meydana gelmişti: Rusya’da 12 Mart 1917 devrimi olmuş ve ABD 6 Nisan 1917’de Almanya’ya savaş ilan etmişti. 20 Mayıs 1917’de İtalya, Haziran 1917’de ise Yunanistan İtilaf devletleri safında savaşa girdiler. Şerif Hüseyin ve Lawrence’a bağlı Arap kabileleri Mekke, Cidde, Taif, Yenbu ve Vech’i ele geçirerek -Medine hariç- Hicaz’ın işgalini tamamlamış ve Filistin cephesine yaklaşmışlardı.
