Vefalı bir dost, gönlü ve ufkuyla bulunmaz bir sohbet arkadaşı ve her türlü sıkıntıda gölgesine sığınılacak bir ulu çınar… Abbas Halim Paşa, Âkif için tüm bunlardı. Kendi deyişiyle velinimetiydi. Abbas Halim Paşa’nın Âkif’e ve dostluğuna verdiği kıymet ise bundan çok daha fazlasıydı. Paşa, bir sohbetinde şöyle diyordu: “Mehmed Âkif ne zaman istese bir Abbas Halim bulur fakat ben bir Mehmed Âkif bulamam.”
