Osmanlı sarayında “müsahip” (sohbet edilen kişi) vardı,“nedim” (arkadaş) vardı… Bunlar zeki insanlardan seçilir, padişahla yarenlik eder, bir nevi ona “danışmanlık” yaparlardı. Bir de “maskara”, “karavaş”, hatta düpedüz “dalkavuk” adıyla anılan kişiler vardı ki, işleri güçleri devlet umurundan gına getiren padişahı güldürmek, memnun ve mutlu etmekti. Görev icabı padişahın hoşuna gidecek şakalar, taklitler, şaklabanlıklar yapar, onu eğlendirmeye çalışırlardı. Peki, bu meslek erbabına neden “dalkavuk” denmiş? Osmanlı asırlarında genel olarak kavuk giyilmesi âdetti. Kavuklar birbirine benzese de sarık şekilleri çok farklıydı. Kişinin hangi meslekten olduğunu sarık şeklinden anlamak mümkündü. Fakat dalkavukların sarık sarması yasaktı. Kavuğu çıplak, yani “dal” giymek zorundaydılar. Bu yüzden de onlara “dal-kavuk” denirdi. Osmanlı sarayı dışında konaklarda da bulunur, sahiplerini eğlendirirlerdi.

Devamı Derin Tarih Ağustos Sayısında…